هوشنگ ابتهاج / شاعر
اما در این زمانه که درمانده هر کسی از بهر نان شب، دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست...
اما در این زمانه که درمانده هر کسی از بهر نان شب، دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست...
کاش آدم هزاران متر زیر خطر فقر باشد ولی حتی یک میلی متر زیر خط فهم نباشد...
برای مردمی که گرسنه هستند ، خداوند جز به شکل نان ظاهر نخواهد شد!
چنان آن ها را ترغیب به گذشته ، فقر ، مرده پرستی و گریه میکنیم که دست روی دستشان بگذارند و بگویند باید دستی از غیب برون آید و کاری بکند.
دو چیز پول خیلی اشتباه است ، خیلی زیاد بودنش و خیلی کم بودنش.
آن چه از همه دردناک تر است فقر و بیماری نیست ، بی رحمی مردم نسبت به یکدیگر است...
با خودم عهد کردم روزی که کیسه ام به ته کشید یا محتاج به کس دیگه شدم ، به زندگی خودم خاتمه بدم.
دو چیز شما را تعریف میکند : صبرتان وقتی که هیچ چیز ندارید و رفتارتان هنگامی که همه چیز دارید.
عزیز دلم ، اگر بچه های فقیر خیابان را خوشحال میکنی مرا هم خوشحال کن ، من کمتر از آن ها درمانده نیستم
تو هیچ نمیتوانی تصور کنی که من چه شباهت زیا...
تنها یک طبقه از جامعه بیشتر از ثروتمندان به پول فکر میکند و آن فقرا هستند ، فقیر نمیتواند به هیچ چیز دیگری فکر کند.
همه به خدا احتیاج دارند پولدار ها برای حفظ ثروت ، و فقرا برای تحمل محرومیت.
ما از شاه تا گدا مهمان های چند روزه یا چند ساله این مملکتیم ، تنها خداوند متعال جاویدان است.
دزد های کوچک قربانیان فقرند و دزد های بزرگ ریشه های فقر
عدالت حقیقی در حذف ریشه های فقر است ، نه در به زنجیر کشیدن قربانیان فقر.
اگر بر ناتوان خشمگین شوی ، دلیلش این است كه قوی نیستی.
در ملل عقب مانده ، آنان که با مشت های گره کرده انقلاب میکنند
روزی با مشت های باز گدایی خواهند کرد!
زمانی که پزشک بودم و بیماران فقیر را رایگان درمان میکردم همه مرا تحسین میکردند
ولی زمانی که اسلحه به دست گرفتم و با عامل اصلی فقر یعنی سیستم سرم...
هیچ نیازی در کودکی به قدرت نیاز به حمایت پدر نیست.