جمله درباره انسان

درد آدم برای خودش همیشه تازه است، اما برای اطرافیان تازگی‌اش را از دست می‌دهد، برای همه عادی می‌شود، الا خودم!

عشق بزرگ ترین نعمت است اما وقتی از دست برود زخمی به جا می‌گذارد که هیچ وقت خوب نمی‌شود، شاید زنده بمانی اما دیگر هرگز همان آدم سابق نمی‌شوی...

هر چی بیشتر احساساتت را به آدم‌ها بگویی راه های بیشتری را نشان‌شان می‌دهی که بهت صدمه بزنند!

دروغ، مذهب برده‌ها و ارباب‌هاست و حقیقت، خدای انسان‌های آزاده...

خوب بود می‌توانستم کاسه‌ی سر خودم را باز بکنم و همه این توده‌ی نرم خاکستری پیچ پیچ کله خودم را در‌‌آورم و بیندازم دور، بیندازم جلوی سگ!

تا زمانی که امکانی وجود دارد، آدم باید دست به هر تلاشی بزند، اما موقعی که دیگر کاری از دستش ساخته نیست باید همه چیز را فراموش کند...

تا چهل سالگی که مغزم خوب می‌کرد به ریاضیات و پژوهش پرداختم، از چهل سالگی تا شصت سالگی که ذهنم ضعیف شده بود به فلسفه روی آوردم و در اواخر که به کلی ...

آدم می‌تواند تمام دنیا را فریب دهد، جز خودش را...

تنهایی آدم‌ها بزرگ است، خیلی بزرگ، شایدم به وسعت یک دریا‌ست، اما برای پر کردنش یک لیوان محبت کافی‌ست!

گاهی ادامه دادن، فقط ادامه دادن، دستاوردی مافوق قدرت بشر است!

تردید نکن که نوری هست، شاید چندان نباشد که گفته‌اند اما آنقدر هست که از پس تاریکی‌ات برآید!

انسان نمی‌تواند به‌ تنهایی و برای خود زندگی کند، این مرگ است نه زندگی!

چقدر زندگی، چقدر آدم در ذهن ذخیره شده است، آنقدر زیاد که نمی‌دانم چه کار‌شان کنم و نمی‌دانم به چه دردی می‌خورند!

فرد را برای چیزی که به آن اعتقاد دارد به کلیسا راه می‌دهند، ولی برای چیزی که می‌فهمد از آنجا اخراج می‌کنند!

هر روز ممکن است از کسی که فکر می‌کنیم درست می‌شناسیم، کاری سر بزند که به ما ثابت کند شناخت و اطمینان هیچ است!

باید خندید و گریست، عشق ورزید و کار کرد، لذت برد و رنج کشید، انسان همین است...