زیگموند فروید / روانشناس
از نیاز های دوران کودکی هیچ نیازی را سراغ ندارم که مانند نیاز به محافظت از سوی پدر نیرومند باشد.
از نیاز های دوران کودکی هیچ نیازی را سراغ ندارم که مانند نیاز به محافظت از سوی پدر نیرومند باشد.
گفت اگر ازدواج کنی پشیمان میشوی، اگر ازدواج نکنی پشیمان میشوی
اگر فرزند بیاوری پشیمان میشوی، اگر بی زاد و ولد بمانی پشیمان میشوی
که سرشت پنها...
آن چه فرزند درباره پدر میاندیشد مهم نیست، چگونه پدر بودن مهم است.
والا تر و برتر از خویش بساز ولی نخست باید خود را ساخته باشی، استوار در جسم و روح
مبادا تنها خود را تکثیر کنی، که بایست چیزی والا تر بسازی.
زندگی در این دنیا وحشتناک است، و وحشتناک تر این است که کسی را به وجود بیاوریم و فکر کنیم که او خوشبخت تر از ما میشود!
بچه ها به طرز ناخود آگاهی در مسیری کشانده میشوند که قرار است جبران همه چیز هایی باشد که در زندگی پدر و مادر آن کودک محقق نشده است.
پدر و مادر ناخواسته فرزند خویش را شبیه خود میکنند و نام تربیت را بر آن میگذارند.
بچه ها تا کوچک هستند به پدر و مادرشان مهر میورزند ، وقتی بزرگ شدند آن ها را به محاکمه میکشند و گاهی نیز مورد بخشش قرار میدهند.
گفت اگر ازدواج کنی پشیمان میشوی
اگر ازدواج نکنی پشیمان میشوی
اگر فرزند بیاوری پشیمان میشوی
اگر بی زاد و رود بمانی پشیمان میشوی
که سرشت پنها...
هیچ چیز در این دنیا به مانند عشق مادر به فرزندش نیست ، این عشق هیچ قانونی نمیشناسد و تمامی موانع را که بر سر راهش قرار دارد درهم میشکند.
ما ابتدا باید جهان را مکانی صادقانه بسازیم ، تا بتوانیم صادقانه به فرزندانمان بگوییم صداقت بهترین شیوه رفتاری است.
تنها مادران میتوانند به آینده فکر کنند ، چون آن ها آینده را با تولد فرزندانشان ساختهاند.
اگر تنها شور و شوق و عشق و علاقه را برای فرزندان خود به جای بگذاریم ، سرمایه ای بزرگ به آنها داده ایم.
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…