جملات ناظم حکمت

اینجا، اینجا که مملو از حسرت بود و درد تو کجا بودی؟

ما را شکست خورده، ما را با اشک‌هایمان رها کردند و رفتند و از آن روز بود که ما بخشیدن را از یاد بردیم...

شادی کوچکی می‌خواهم، آنقدر کوچک که کسی نخواهد آن را از من بگیرد!

عشق نه در نگاه اول بلکه عشق در آخرین نگاه است، زمانی که می‌خواهد از تو جدا شود آن گونه که به تو می‌نگرد به همان اندازه دوستت داشته است...

تو همه چیز منی و اگر از این همه چیز حتی ذره ای کم شود، من خالی می‌شوم، من تهی می‌شوم...

آدم ها بالاخره یک روزی یک جایی در یک لحظه تمام می‌شوند
نه که بمیرند نه، جوهر احساسشان تمام می‌شود...

به خاطر آوردنت را دوست دارم، چه زیبا مرا از هم می‌پاشی!

خیلی دلم می‌خواست که حالا کنارم باشی، اما نیستی، تو آنجایی و آنجا نمی‌داند که چقدر خوشبخت است...

حسی که گفتم شاید با کمی قدم زدن بگذرد، مرا وسط خیابان به گریه انداخت...

و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد
با عصیان بزرگی که درونمان است
و تنها چیزی که گرممان می‌دارد
آتش مقدس امیدواری است...

هرگاه زنی با تلالوی زیبا و سرمستی اش ، ‏با خنده هایش بتواند ‏عقل از سرتان بیرون کند
‏اگر چشم هایش ‏راز چشم های تان را بخواند ، ‏اگر بتواند ‏اندوه ...

تنهایی چیز های زیادی به انسان می‌آموزد ، اما تو نرو بگذار من نادان بمانم...

آدم ها بالاخره یک روزی یک جایی در یک لحظه تمام می‌شوند ، نه که بمیرند نه ، جوهر احساسشان تمام می‌شود...