جملات فریدریش نیچه

اگر آدمی پدری خوب نداشته باشد، باید یکی را برای خود پیدا کند!

هنر و هیچ چیز جز هنر!
این است آن وسیله‌ی اصلی که زندگی را برای ما ممکن می‌سازد، آن جاذبه‌ی بزرگ که ما را به زندگی متقاعد می‌کند، آن محرکه‌ی بزرگ ز...

ما از بودن در دامان طبیعت لذت می‌بریم، بیشتر به خاطر این که او نظری درباره‌ی ما ندارد.

بدون موسیقی، زیستن خطاست...

و چون دوستی با تو بدی کند به او بگو: آنچه با من کرده‌ای بر تو بخشودم، اما آنچه با خود کرده‌ای را چگونه توانم بخشید...

پیامدهای کردارمان گریبانمان را می‌گیرند، بی‌اعتنا به اینکه ما درین میانه خود را اصلاح کرده ایم...

ای زندگی! به تازگی در دیدگان‌ات نگریستم و گویی در ژرفنای ناپیمودنی غرقه شدم...

فقط دنبال شادی ها بگردید، غم ها خودشان شما را پیدا می‌کنند...

بزرگ شدن و تنها شدن به نظر می‌رسد با هم مترادف هستند و سرانجام انسان کاملا تنهاست...

در یک جامعه بیمار، سالم ها بیمار محسوب می‌شوند...

صادقانه بگویم برای بهتر شدن هر چیزی باید دست کم یک بار سخت به خشم بیاییم...

ابلهانه است بر اصلاح ابلهان پا فشردن!

کسانی رقاص ها را متهم به دیوانگی کردند که قادر به شنیدن موسیقی نبودند.

زندگی رازش را به من گفت، من باید همواره بر خویشتن چیره شوم!

هشدار، افراد گیاهخوار مستعد پذیرش اندیشه ها و احساسات اعتیاد آور هستند!

روح تو زودتر از جسمت خواهد مرد، دیگر از چیزی نترس...

آیا طوری زندگی می‌کنی که بخواهی این زندگی را بی‌نهایت بار تکرار کنی؟

مهم ترین راه برای فاسد کردن ذهن یک جوان این است که به او بقبولانیم تقلید کردن بهتر است از متفاوت بودن!

هنوز مشخص نشده که سوختن ستمگر در دوزخ آن دنیا چه سودی برای مردم ستم دیده‌ی این دنیا دارد!

دنیا زیباست، اما یک بیماری دارد به نام انسان!

آرزو کردن چقدر فرح بخش است، اما وقتی به آرزوی خود رسیدیم شادی از درون ما رخت برمی‌بندد.

انتظار کشیدن برای اصلاح ابلهان، ابلهانه است!

والا تر و برتر از خویش بساز ولی نخست باید خود را ساخته باشی، استوار در جسم و روح
مبادا تنها خود را تکثیر کنی، که بایست چیزی والا تر بسازی.

ما محتاج هنریم تا حقیقت هلاکمان نکند.

می‌توان مردم را از طریق کار و فکر زیاد چنان خسته و ناتوان کرد که دیگر در مورد هیچ موضوع بغرنجی ایستادگی نکنند و تسلیم شوند، این همان کاری است که بی...

ماری که نتواند پوست بیندازد نابود می‌شود، به همان سان جان هایی که از تغییر باورهایشان باز داشته می‌شوند از جان شدن باز می‌مانند.

شدیدا مشتاق انسانی هستم که صادق باشد و بتواند صحبت کند، حتی اگر یک هیولا باشد.

پدر و مادر ناخواسته فرزند خویش را شبیه خود می‌کنند و نام تربیت را بر آن می‌گذارند.

تفنگ های پر برای شلیک به مغز های پر ساخته شده‌اند و مغز های خالی برای پر کردن این تفنگ ها!

شاید من بهتر از هر کسی بدانم که چرا انسان تنها موجودی است که می‌خندد ، رنج او چنان ژرف است که ناگزیر خنده را برای خود ساخت!

زن را توان دوستی نیست ، او عشق را می‌شناسد و بس!

دین انسان را زخمی ، بیمار و درمانده می‌کند آن گاه نام این درماندگی و این عجز را درمان و رستگاری می‌گذارد.