فردریک شوپن / کد 11341
هنر ، تلخی های زندگی را افزون میسازد و این تلخی ها زندگی را شیرین میکند.
فردریک شوپن ۱ مارس ۱۸۱۰ در روستای ژلازوا ولا در نزدیکی ورشو از مادری لهستانی و پدری فرانسوی، به دنیا آمد. پدرش در سال ۱۷۸۲ به لهستان رفته بود و با تکلا جوستینا که یک لهستانی بود ازدواج کرد و همانجا سکنی گزید.
یکی از تأثیرگذارترین موسیقیدانان لهستانی و نوازنده برجستهٔ پیانو در دوره موسیقی رمانتیک بود.
او شماری از فرمهای موسیقی را ابداع نمود اما مهمترین نوآوریهایش را در چهارچوب فرمهایی مانند سونات پیانو، والس، نوکتورن، اتود، پرلود و پولونِز به نمایش گذاشتهاست.
فردریک شوپن در سراسر طول عمر خود از ضعف جسمانی رنج میبرد تا آنکه در سال ۱۸۴۹ در ۳۹ سالگی به دنبال سل ریوی درگذشت.
شوپن بیشتر آثارش را تنها برای پیانو مینوشت اما در میان کارهایش میتوان قطعاتی برای پیانو و همراهیکننده یافت.
ملودی اصل تقویتکننده آثار اوست و هیچ چیزی در آن از آذینبندی بیدلیل و زاید برخوردار نیست.
گرچه در آثارش تکنیک نوازندگی بالایی به چشم میخورد ولی گونه بیان شاعرانه و نوانسها کارهای او را از آثاری که فقط تکنیک نوازندگی در آنها مدنظر قرار گرفته، جدا میکند.
شوپن در ۱۸۴۸ آخرین کنسرتش را در پاریس اجرا نمود و سپس به اسکاتلند و انگلستان رفت اما شدیداً بیمار شد تا آنکه در ۱۷ اکتبر ۱۸۴۹ هنگامی که به پاریس بازمیگشت، در خانه خواهرش لودویکا درگذشت.
روز پس از آن ماسکی از صورت و دستهایش ساختند و سپس بدن او را گورستان پر لاشز به خاک سپردند.
به وصیت او و به ابتکار خواهرش، قلب او به میهن اصلی او لهستان برده شد و امروز در کلیسایی در ورشو نگهداری میشود.
هنر ، تلخی های زندگی را افزون میسازد و این تلخی ها زندگی را شیرین میکند.
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها، گویی برای مردن نوبت گرفتهایم…