جمله هوشنگ ابتهاج درباره خون :

نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد چه...

دردی‌ست چون خنجر یا خنجری چون درد، این من که در من پیوسته می‌گرید، در من کسی آهسته...

گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست!

مرغ شب خوان که با دلم می‌خواند رفت و این آشیانه خالی ماند...

تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست...

من نمی‌دانستم معنی هرگز را، تو چرا بازنگشتی دیگر...