جمله ناظم حکمت درباره احساسات :

دوست داشتن تو در وجود من است، خاکش، آبش، نورش زندگی و خیالش با عشق با هم آمیخته...

به من گفت بیا به من گفت بمان به من گفت دوست بدار به من گفت بمیر آمدم،...

صدای ترانه ای غمگین در رادیو شنیده می شود، و من به چیزی غیر تو فکر نمی‌کنم، زنده...

عزیزم، به شهر من بیا، همین فردا راهی شو بیا، رها کن همه چیز را، بگو یکی منتظرم...

محبوب من، دل بستن به تو مثل شادمانی نفس کشیدن است در یک درختزار پوشیده از برف!

اینجا، اینجا که مملو از حسرت بود و درد تو کجا بودی؟