جمله هوشنگ ابتهاج درباره امید :

نشسته ام به پنجره نگاه میکنم
دریچه آه میکشد
تو از کدام راه میرسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد…