جمله سهراب سپهری درباره تنهایی :
من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست…
من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست…
هیچ نیازی در کودکی به قدرت نیاز به حمایت پدر نیست.