جمله حسین پناهی درباره آغوش :

بی تو نه بوی خاک نجاتم داد، نه شمارش ستاره ها تسکینم، چرا صدایم کردی، چرا؟

آدم زنده به محبت نیاز دارد و مرده به فاتحه ولی ما جماعت برعکسیم، برای مرده گل می‌بریم...

این آینده کدام بود که بهترین روزهای عمرم را حرام دیدارش کردم؟

گاهی هیچکس را نداشته باشی بهتر است، باور کن بعضی ها تنهاترت می‌کنند...

لعنت به چشم ها که نوشداروی اشک را در لحظه از دل دریغ می‌کنند...

بر تلی از خاکستر پا بر تیغ می‌کشم و به فریب هر صدای دور دستمال سرخ دلم را...