جمله عاشقانه بزرگ علوی :

کسی که در عمرش گرسنگی نکشیده، کسی که از سرما نلرزیده، کسی که شب تا سحر بی خواب...

در خیابان هایی که هرگز آمد و شد نداشت در ساعاتی که میدانستم مشغول کار است در خانه...

اگر من می‌توانستم آن چه را که درون مرا می‌سوزاند بیان کنم آن وقت شاعر می‌شدم ، نویسنده...

دانه‌ای که نخواهد رشد کند ، هرچقدر آب و آفتاب بهش بدهید فقط بیشتر می‌گندد.

میزان اهمیت ما به شکم و مغزمان ، از مقایسه تعداد کتابسراها و کبابسراهای شهرمان مشخص می‌شود.

وقتی دو نفر شیفته یک دیگر می‌شوند کوچک ترین اشاره ، کوچک ترین تماس و کوچک ترین نگاه...