جمله مهدی اخوان ثالث درباره احساسات :

در زمانی که وفا قصه برف به تابستان است و صداقت گل نایابی‌ست، به چه کسی باید گفت...

ما چون دو دریچه روبروی هم آگاه ز هر بگو مگوی هم، هر روز سلام و پرسش و...

دردم در این است که من بی تو، دگر از جهان دورم و بی خویشتنم!

چمدان بسته‌ام، از هر چه منم دل بکنم...

تو با او رفتی و رفت آنچه با من نور و شادی بود، کنون من در پناه باده‌ام...

ابرهای همه عالم، شب و روز در دلم می‌گریند...