جمله مهدی اخوان ثالث درباره ابر :

ما چون دو دریچه روبروی هم آگاه ز هر بگو مگوی هم، هر روز سلام و پرسش و...

دردم در این است که من بی تو، دگر از جهان دورم و بی خویشتنم!

چمدان بسته‌ام، از هر چه منم دل بکنم...

تو با او رفتی و رفت آنچه با من نور و شادی بود، کنون من در پناه باده‌ام...

کیستم، یک تکه تنهایی...

ابرهایی که چون من، تنها ابر تصویرند، ابر سایه و رنگند چشمشان دارد دریغ از گریه هم حتی...