جمله آموزنده نیما یوشیج :

تو روشنی قلب منی، خودم را هدر نداده‌ام...

می‌میرم صد بار پس مرگ تنم می‌گرید باز تنم هم تنم در کفنم زان رو که دگر روی...

دیدمش گفتم منم، نشناخت او...

آن که نشناخت قدر وقت درست زیر این طاس لاجورد چه جست؟

عجز بشر است این فجایع یا آن که حقیقت جهان است؟ در سیر تو طاقتم بفرسود، زین منظره...

می‌خواهم چشم هایم را ببندم و در حالتی که باد بالای سرم آواز می‌خواند به خواب بروم، پاییز...